Yorum
0
Anne Okulu - Oyun Okulu
İşte o gün geldi, Yonca kreşe başladı. 21 aylık evde bakım süresi sona erdi. Artık yavru kartalın yuvadan uçup sosyalleşmeye, oyun oynayacağı ortamda bulunmaya başlaması gerekiyordu.
Süreç bizim açımızdan yine de hızlı gelişti gibi görünse de bunu aylardır planlıyor ve kurgusunu yapıyorduk.
Kreşe gitmenin tek kötü yanı çocuğu uykusundan uyandırmak ve sabah sabah daha kendine gelmeden okula teslim ediyor olmak. Yazın çok yorucu olmasa da daha bunun kışı var diye düşünmemek işten değil.
Kreş seçmeden önce birçok kriter belirleniyor. Öncelikle kreşin yeri çok önemli, kreşin bahçesinin olması, aydınlık olması çok önemli. Çocuklara uygun eşyalar seçilmiş olmalı, çocukların yaşlarına uygun aktiviteler belirlenmiş olmalı, çocuklara sevgiyle bakılmalı.
Yonca'nın gittiği kreş çok deneyimli bir yer olması, yıllardır bir sürü her yaştan çocukların eğitim gördüğü ve bakıldığı bir okul olması bakımından tüm ihtiyaçlarımıza yanıt vermiş gibi görünüyor.
Alışma süreci her çocukta farklı oluyor sanırım. Daha küçük yaşta okula başlamak biraz daha riskli olsa da çocukta daha az farkındalık olması açısından daha kolay gibi gözüküyor.
Çocuğun bağımlılık ve bağlılık duyduğu kişiden ayrılması ilk etapta onun için çok zor olsa da kreşte bakımını üstlenen kişilerin yakınlığı ve sevgiyle, ilgiyle onunla birlikte olması zor süreci atlatmak ve yeni düzene alışmak için yeterli olacaktır.
Yorum
0
Bayram Postası
Birlik ve beraberliğin değerinin bilindiği, ailenizin ve sevdiklerinizin yanında olduğunuz bir bayram olmasını dilerim.
Bayramdan sonra geri dönüş yapmak üzere...
Yorum
1
Anne Ben Büyüdüm
Bir anne için çocuğu ne kadar büyürse büyüsün küçük kalır. Çocukların katlanamadığı bir durumdur bu zaman zaman. Artık büyüdüğünü ailesine kanıtlamaya çalışan çocuk, "Sen daha küçüksün" yanıtını almaktan çok hoşlanmaz.
Ben de anne olana kadar bu durumu çok anlayamazdım. Yonca doğduktan sonra ne zaman ona baksam aklıma hep doğduğu andaki hali geliyor. Anne ve babaların neden bu sözü söylediklerini daha iyi anlıyorum. Bir yandan bebeğimin büyümesini izlerken diğer yandan doğumunu hatırlamak bana hala onun çok küçük olduğunu düşünmemi sağlıyor.
İleride bir şeyler olduğunda ben de Yonca'ya "Sen daha küçüksün" diyeceğim ve bunun karşısında alacağım yanıtı çok iyi biliy
orum: "Anne! Ben büyüdüm".
Popüler Yayınlar
-
Biliyorum yazacaklarım anne olmak isteyenleri biraz korkutacak. Unutulmaması gereken bir şey varsa, o da güzel olan şeyler hep zordur. An... -
Canım annem, Ne kadar şaşırdığını biliyorum, ama ben bir zamane çocuğuyum. İşte bu küçücük halimle sana mektup yazıyorum. İnternetin, tek... -
Efendim, sıra geldi Yonca'nın blogunun 1. yılı şerefine ne zamandır iple çektiğimiz çekilişe... 1. yılımız 14 Şubat ... -
Gebelik ve Annelik Günlügü : Çekiliş Var! Haydi bakalım, ben katılıyorum. Sizleri de beklerim :) Bol şanslar! ... -
Atasözleri ne kadar da doğru değil mi? Büyük lokma ye ama büyük söz konuşma demiş büyüklerimiz. Başına gelene kadar başka insanlar için...
- Melisa Demirel
- Apple of her mum and dad's eye, Yonca came to the world after having 41 weeks and 1 day womb journey and made her beloved ones happy. She was very active inside, so she continues this habit by clapping her hands so many times. Anne ve babasının göz bebeği, şans meleği 41 hafta ve 1 günlük anne rahmi serüveninden sonra dünyaya gelerek sevenlerini sevindirmiştir. İçerideyken kıpır kıpır olan Yonca, dışarıda da bu kıpırtıları bol bol el çırparak göstermektedir.
