Yonca büyüyor...

Baby shower kültürümüzde bulunmayan bir kız arkadaş etkinliğidir. Bebek dünyaya gelmeden önce anne adayının kız arkadaşlarıyla doya doya vakit geçirebileceği, bebekten önce sohbet edebileceği bir fırsat yaratır. 

Hayatımın ilk baby shower etkinliği birkaç hafta önce gerçekleşti. Yonca'yı da alarak Cumartesi günü yollara düştüm. Baby shower etkinliğinin sahibi anne adayımız için etkinlik süpriz olacağı için her şey kız kardeşi ve yakın arkadaşları tarafından organize edilmişti. Bize de hediyemizi alıp gelmek düştü.

Baby shower için özel pastalar da varmış. Bunu da o gün görmüş oldum. Çok yakında anlamında İngilizce olarak pastanın üzerinde yazılmıştı. Pastanın yanı sıra birçok tatlı tuzlu yiyecek de hazır bulunuyordu.

Bebeğin cinsiyeti belli olduğundan baby shower katılımcılarına dağıtılacak minik hediyeler hep mavi renkteydi. Durvarda bulunan minik bir panoda boş kutucuklar vardı. Bunlara minik Çınar için dilek ve düşüncelerimizi yazdık. 

Yeme içme faslı bittikten sonra çok komik ve bir o kadar da zevkli bir bölüm başladı: anne adayının göbek çevresini tahmin etme oyunu. Bu oyunda plastik bir mezura -üzerinde santim işaretleri olmayan- herkesin elinden geçti ve herkes tahmin ettiği ölçüde bir kısmı kesip iletti. Etkinlikte bulunan başka bir hamileden ilham alarak ben de kestim. Gelin görün ki, ilham kaynağımla baby shower sahibi anne adayının göbek ölçüleri birbirinden o kadar farklıydı ki, arada en az 30 santim fark çıktı. Yarışmayı bekar bir arkadaşımız kazandı, ki kendisi kesim işlemini gerçekleştirirken hamile annemiz çok küçük bir parça kestiğini hatırlatmıştı. Kazandığı zaman hepimiz çok güldük. Arkadaşımız minik ödülünü alırken bizi ikinci oyuna geçtik.

İkinci oyunda da birkaç kişinin küçüklük fotoğrafları gösterildi ve biz onların kim olduğunu tahmin etmeye çalıştık. Kendi adıma çok zorlandığımı söylemeliyim. Bazı kişileri çok tanımıyordum ve tahmin etmem de çok zordu. 

Üçüncü ve son oyunumuzda anne adayının muhtelif resimleri yap-boz haline getirilerek bize sunuldu ve takım halinde resmi tamamlamamız gerektiği hatırlatıldı. En kısa sürede tanımlayan grup biz olarak ödülümüzü grup adına minik Bora teslim aldı.

Genel olarak çok zevkli bir aktivite olmasıyla beraber hazırlayanlar için biraz yorucu olduğunu itiraf etmek gerekir. Baby shower etkinliğine katılmadan önceki ön yargılarımdan arındım, sıra başka bebeklerin baby shower partilerine katılmaya geldi.

Doğumundan itibaren, hatta doğmadan önce de hissettiğim ve çok kez tekrarladığım bir cümle: "İyi ki varsın canım kızım, iyi ki varsın Yonca!". Artık bir kez daha anlamlandı benim için. Kızımla geçirdiğm her gün zaten başlı başına süperken, bugün bambaşka bir boyuta ulaştı.

Efendim malum, üniversite sonrası insan iş hayatına atıldı mı eskisi gibi arkadaşlarına vakit ayıramıyor. Bir de bunun üstüne evlilik eklendi mi bahaneler çoğalıyor, zamanlar bir türlü denk gelmiyor. Çocuk konusuna hiç girmiyorum, liste uzayıp gidiyor. Sonuç da birbiriyle görüşmek isteyen ama her zaman bir engelleri çıkan arkadaşlar olarak karşımıza çıkıyor.

Bugün bu zinciri kırarak üniversiteden beri görmediğim arkadaşlarım Aslı, Gülşah ve Bahar'la görüştüm. Toplantının kurucusu ve ev sahibi Aslı. İki-üç hafta öncesinden plan yapıldı ve geriye doğru sayım başladı. Zaten zaman su gibi akarken bu sürenin de geçmesi göz açıp kapama süresiyle eş oldu.

Bugün Aslı'nın Kurtköy'deki evine doğru Yonca'yla yola çıktık. Biraz şehir dışında kalmasına rağmen çok sessiz ve temiz havası olan bir yerde oturuyor Aslı ve ailesi. Biz biraz rotarlı vardık maalesef. Gittiğimizde minikler ve anneleri çoktan sohbete başlamışlardı.

Ev sahibimiz Aslı'nın kızı Ferahnaz ile Gülşah'ın kızı Defne yaşıtlar; hatta aralarında sadece birkaç gün var. Yonca ile de Zeynep Duru aynı şekilde. Hal böyle olunca her konudan ve her çeşit anne muhabbeti döndürdük.

Aslı'nın harika kısırı ve Gülşah'ın hazır görünümlü ev yapımı cheesecake'ini mideme indirirken Yonca da masaya doğru hamleler peşindeydi.

Küçükler kendi çaplarında oynayıp birbirleriyle kaynaştılar. Tabii ki yaşıtlar kendi aralarında. Annelerin keyfi yerindeydi, ne de olsa kızlar zevkle oyun oynuyorlardı.

Einstein'in izafiyet teoremine uygun olarak güzel geçen zaman su gibi aktı ve yavaş yavaş eve dağılmalar başladı. Ben hem geç geldiğim hem de acil işim olmadığından biraz daha kaldım ve Aslı'yla güzel sohbet ettik, hatta Ferahnaz'la biraz oyun bile oynadık. Yonca da birazcık Ferahnaz'ın beşiğinde kestirme şansı buldu bu arada.

Uzun süreden beri bu şekilde bir sosyalleşme yaşamamıştım, bana da ilaç gibi geldi diyebilirim.

Bugünün bir başka özelliği de ilk kez anneler günü hediyesi almış olmam. Gülşah ve Aslı'ya hediyeleri için tekrar teşekkürler.Bir sonraki buluşmayı dört gözle bekliyorum.