Yonca büyüyor...

Emekleme şampiyonu tüm madalyaları kucakladıktan sonra artık ödüle doyduğunu bildirdi ve kulvar değişikliği yaparak yürümeye geçti. İlk olarak attığı adım sayısı kadar düşmesiyle bir rekora daha imza atan Yonca bebek, bir sonraki adımda artık attığı adım sayısının dörtte biri kadar düşmeye ve giderek daha hızlı yürümeye başladı. 

Hatta oyun yaptığımızda koşmaya bile gayret ettiği gözlemlendi. Ne olmuştu da bu bebek kulvar değişikliğine karar vermişti....

Aklıma gelen birkaç sebep şöyle:

-Yerde emeklemekten elleri sızlamıştır.

-Yerde emeklemekten dizleri sızlamıştır.

-Yerde emeklemekten yukarıda olanlara uzak kalmıştır. 

-Yere bakmaktan sıkılmıştır.

-Halı desenlerini ezberlemiştir.

-Koltuk altlarında ilginç bir oyuncak kalmamıştır.

-Yerler soğumuş olabilir.

-Dört ayak üstünde olmak belki o da kadar da zevkli bir şey değildir.
- Ayaklarının üstündeyken ulaşmak istediği yerlere kolayca erişebilir.

-Emeklerken çekmece karıştırmak ve dolap kapağı açmak gibi hobiler yapılamıyordur.

Aklıma şu an için daha fazla sebep gelmiyor. Büyüklerimiz ne derler; "Herşeyin bir yeri ve zamanı var." Bebek büyütürken insan bunu daha iyi anlayabiliyor. Emeklemeden önce aylar boyunca emeklesin diye gözünün içine baktığımız kızımız 10 aylık olmasına 1 hafta kala emekleyerek bizi sevindirmişti. Sonrasında tutunup ayağa kalktığını gören herkes bir aya kalmaz yürür diye yorum yapsa da bekleyerek ve zamanını doldurarak 14 aylık olmasına 1 hafta kala yürüdü. Artık korkmuyordu, düşse bile kalkarak yoluna devam ediyordu. Mücadelenin çok iyi bir göstergesiydi bu. Yılmadan, yorulmadan, düşsen bile kalkacağını bilerek ve hayatta hep zorlukların olmayacağının kanıtıydı.

Emekleme şampiyonunun kulvar değişikliği videosu için aşağıdaki linke tıklayın :)
Emekleme Şampiyonu Kulvar Değiştirdi 

 

Hiç düşündünüz mü, çalışan insanların birçoğu ofise giderken cep telefonlarıyla meşgul olup ekrana bakıyor, sonra ofise gidip bilgisayarlarını açıp ekrana bakıyor. Kahvaltımızı bile ekran karşısında yapıyoruz çoğu zaman. Gün içinde ekrandan başımızı alıp belki bir yarım saatliğine öğle yemeği arası veriyoruz, onun dışında yine ya cep telefonumuzun ekranı karşısındayız ya da bilgisayarla karşı karşıyayız.

Ev hanımlarının veya emeklilerin de durumu bizimkinden pek farklı değil doğrusu. Onlar da evde bilgisayarın başında ekrana bakıp tuşlara basıyorlar. Artık günümüzde tabletlerin ve akıllı telefonların da yaygınlaşmasıyla bu parlak ekrana bakma sendromu hızla yayıldı, bir yaşında çocuklar bile parlak ekran karşısında büyülenmiş şekilde kalıyorlar. 

Hepimiz son teknoloji telefonlarımızı elimizden düşüremiyoruz, düşürdüğümüz zamanlarda ya bilgisayara, ya televizyona, ya tablete bakıyoruz. 

Hal böyle olunca çocuklarımız da doğuştan teknoloji düşkünü oluyor, hatta belki de bağımlı bile yapıyoruz.

Televizyondan, telefondan ve bilgisayardan ne kadar uzak durdurmaya çalışsak da olmuyor, olmuyor. Ya bizim elimizde gördükleri için, ya farklı olduğu ya da yasak arzu doğurduğu için çocuklar bu tarz şeylere daha düşkün oluyorlar. 

Yonca'yı elimden geldiğince uzak tutmaya çalıştım televizyondan, önce kumandasıyla tanıştı, daha sonra nadir de olsa televizyon açıkken bizim kanal değişikliğini nasıl kumanda ettiğimizi öğrendi, şimdi rastgele tuşlarına basarak kumandayla televizyona hükmediyor. Televizyonun köşesindeki düğmenin sırrını keşfetti ve televizyonu açıp kapatmaktan zevk alıyor.

Babası teknolojiye benden daha düşkün olduğu için de onun telefonunu nasıl açıp kapadığını öğrendi. Zaman zaman evdeki telsiz telefonumuzdan son aranan numaraları veya rastgele tuşlara basarak yanlış numaralara arama gerçekleştiriyor.

Bunun bir kanıtını göstermek için de videosunu çektik. Aşağıdaki bağlantıdan izleyebilirsiniz:
13 aylık bebek Iphone açıyor